چرا چشمای من خیسه چرا عکساتُ می‌بوسم مث باغی که خشکیده دارم از ریشه می‌پوسم مث دیوونه‌ها گیجم همش بیهوده می‌خندم دو تا عاشق که می‌بینم سریع چشمامو می‌بندم خودم داغم نمی‌ فهمم زمان راحت جلو میره میخوام چیزی بگم اما گلومُ بغض می‌گیره یعنی دیوونگی اینه یعنی من دیگه دیوونه م چرا هر روز ساعت‌ها به عکست خیره می مونم به عکست خیره می مونم میخوام دیوونه باشم تا به این دنیا بفهمونم میون این همه عاقل فقط من گیج و دیوونه م تو این روزای دلتنگی دارم هر لحظه می ‌بارم آخه دیوونگی چاره ست واسه دردی که من دارم خودم داغم نمی‌ فهمم زمان راحت جلو میره میخوام چیزی بگم اما گلومُ بغض می‌گیره یعنی دیوونگی اینه یعنی من دیگه دیوونه م چرا هر روز ساعت‌ها به عکست خیره می مونم به عکست خیره می مونم جواب این چراها رو تویی که خوب می ‌دونی نمیتونم ازت رد شم تویی که خوب میتونی